گاهی نیاز دارید بیرون بروید، کمی هوا بخورید و به خودتان یادآوری کنید، کی هستید و چه کسی میخواهید باشید...شاید هنوز نرسیده باشید، اما امروز نسبت به دیروز به مقصد نزدیکترید...

• زیبا بودن یعنی: خود واقعی تان باشید ! نیازی نیست مورد پذیرش دیگران واقع شوید. همین که توسط خودتان پذیرفته شوید، کافیست...

• خطای دید یعنی اینکه طرف هیچ عددی نیست ولی ما زیادی بزرگ می بینیمش!

• کاش می اومدی حالم رو بهم بزنی، خوشحالی هام ته نشین شده!

• زمان غارتگر عجیبی است. همه چیز را می برد به جز حس دوست داشتن یک دوست را...

• هر مساله ای که دیدی خیییلی آسون داره حل میشه، بدون راه حلت اشتباهه....

• آرامش جایی فراتر از ما نیست...

- تا وقتی که روی زمین راه می رویم، پرواز یک آرزوست اما وقتی میان زمین و آسمان معلق شویم، پرواز یک ضرورت است...

• اگه از آدمایی که تو خانه سالمندان هستن بپرسی می بینی که بابت کارهایی که کردن پشیمون نیستن، بابت کارایی که نکردن پشیمونن!

• خوشبختی می تواند مجموعه بدبختی هایی باشد که به سرمان نیامده است...

• برای طولانی زیستن، لازم نیست به روزهای زندگی ات اضافه کنی، تلاشت این باشد که «زندگی» را به روزهایت اضافه کنی...

• اگر گیاهان صدایی نداشته باشند به معنای آن نیست که دردی ندارند. به گیاهان آزار نرسانیم !

• اگر میخواهی محال ترین اتفاق زندگیت رخ بدهد، باور محال بودنش را عوض کن.

• آن اندازه که ما خود را فریب می دهیم و گمراه می کنیم، هیچ دشمنی نمی تواند.

• حتی اگر بهترین فرد روی کره زمین هستید به خودتان مغرور نشوید ! هیچ کس از شخصی که ادعا می کند خوشش نمی آید.

• تنها راه کشف ممکن ها، رفتن به ورای غیر ممکن ها است.

• یادها فراموش نخواهند شد، حتی به اجبار و دوستیها ماندنی هستند، حتی با سکوت.

• دوستی کلام زیباییست که هرکس درکش کرد، ترکش نکرد.

• زندگی قانون باور ها و لیاقتهاست، همیشه باور داشته باش لایق بهترین هایی.

• اگر مایلید پیام عشق را بشنویم، بایستی خود نیز این پیام را ارسال کنیم.

• در زمین عشقی نیست که زمینت نزند، آسمان را دریاب.

• زن مانند شیشه ی ظریف و شکستنی است هرگز توانایی مقاومت او را نیازمایید، زیرا ممکن است شیشه ناگهان بشکند.

• آموخته ام که هیچ گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت شان نگذارم.

• پیروزی یعنی: توانایی رفتن از یک شکست، به شکستی دیگر ... بدون از دست دادن اشتیاق.

• مردم هرگز خوشبختی خود را نمیشناسند اما خوشبختی دیگران همیشه در جلو دیدگان آنهاست.

و در پایان:

نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند ...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز. (سهراب سپهری)